Omgaan met mensen die lijden en met sterven te maken krijgen...
Ik heb twee filmpjes bekeken over twee pastorale werkers.
Het eerste filmpje kan je terugvinden op volgende link: http://www.tvzorg.be/v/afscheid-van-pasgeboren-leven/
Hierin kon je een pastor Ine zien die ouders begeleid in hun rouwproces die hun kind zijn verloren. Een pastor zorgt dat hij of zij nabij is in spiritualiteit en levensvragen.
Ik vind het goed dat een pastor bestaat want deze persoon staat je nabij wanneer je het moeilijk hebt en over iets wil praten. Ze begeleid jouw in je rouwproces door een ritueel (dit kan Katholiek zijn maar kan ook iets anders).
Volgens mij is het niet gemakkelijk om een overlijden van je eigen kind te verwerken want ik vind dat je als ouder niet je kind moet begraven maar dat het andersom moet zijn. Toch gebeurt het dat je als ouder je kind moet begraven. Ik denk dat de steun van de pastor belangrijk is en over het kind kunnen praten.
Het tweede filmpje kan je terugvinden op volgende link: http://www.tvzorg.be/v/te-quiero-mama/
Dit filmpje gaat over Jan die ook een pastorale werker is maar meer bepaald palliatieve zogen en in gevangenissen. Hij heeft over de hele wereld gevangenissen bezocht en zich zelfs vrijwillig heeft laten opsluiten om zich zo goed mogelijk in de gevoelens van gevangen in te leven. Hij vertelt dat hij in elke gevangenis iets goed kon vinden en ik geloof daar wel in. Hoe kwaad de mens zijn handelingen ook waren, er moet iets positief zijn in de mens. Doordat hij in contact kwam met gevangenen heeft hij ook Gonzalo leren kennen. Hij zat in de gevangenis voor drugsgebruik. Jan kende zijn moeder doordat ze op palliatieve zorgen lag. Hij bracht boodschappen van zijn moeder over en praatte met Gonzalo (ook na haar dood). Gonzalo gaat iedere zaterdag naar de mis om een kaarsje aan te steken om zo dichter bij zijn overleden moeder te zijn.
Volgens mij hebben alle ervaringen die Jan heeft meegemaakt veel bij hem te teweeggebracht Hij zei dat er iets goeds, positiefs in de mens zit ook al heeft die zo slechte handelingen uitgevoerd (moord, verkrachting...).
Volgens mij moet je als pastor maar ook als persoon die in contact komt met lijden en sterven vooral steun kunnen bieden, openstaan voor verschillende culturen, goed in gevoelens van anderen kunnen inleven, over de overledene kunnen praten, kunnen aanpassen in verschillende situaties...
Ik denk dat je hiervoor een sterk persoon moet zijn en je durven openstellen aan anderen en niet iedereen zou dit kunnen. Ik denk wel dat ik mij zou kunnen openstellen voor de ander maar ik tijd zou nodig hebben, moest ik de persoon kennen om het overlijden te kunnen verwerken.
Heeft u een andere mening? Plaats het gerust
Geraadpleegde bronnen:
anoniem. (2012, maart 12). Afscheid van pasgeboren
leven. Opgeroepen op december 17, 2012, van tvzorg.be:
http://www.tvzorg.be/v/afscheid-van-pasgeboren-leven/
anoniem (2012, oktober 12). Te quiero mama. Opgeroepen op december 18, 2012, van tvzorg.be:http://www.tvzorg.be/v/te-quiero-mama/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten